Dalam zaman kena duduk rumah ni, pinggan mangkuk dalam sinki tu ada aje. Dah basuh lepas tu ada balik.
Begitu jugak lah dengan sampah. Rumah sebelah menyebelah, sampah deme satu plastik sahaja. Rumah kami kalau tak tiga plastik sampah yang besar tu, memang tak sah.
Tapi bila di fikirkan balik ada jugak bagusnya zaman kena duduk rumah ni. Nak masak apa yang berkenan ada sahaja orang yang nak makan. Itu yang menjadi lagi ‘syiok’ memasak.
Bayangkan kalau masak macam-macam tapi akhirnya buang dalam tong sampah. Frust kan.
Jadi ceritanya macam ini. Kak Yan ni memang orang kata, beria-ria lah memasak sekarang ini. Dari malam dah fikir nak masak apa esoknya.
Sehinggalah ke suatu hari , tiba-tiba Kak Yan teringatkan serunding jawa. Dah lama sangat tak makan serunding jawa ni. Sekarang ni kalau ada yang menjual pun tak dapat lagi rasa macam yang dulu-dulu.
Serunding jawa ni lebih kurang masak macam inti cucur badak. Tapi yang ini ada daging di dalamnya. Segala jintan-jintannya pun lebih lagi dari inti cucur badak.

Dulu, kampung Kak Yan memang port kampung jawa. Jadi setiap kali hari raya mesti ada serunding jawa, orang bagi. Orang jawa ini sangat suka bersedekah. Sangat pemurah.
Kalau hari raya, punya lah banyak hidangan yang sampai dekat rumah. Macam-macam hidangan sampai. Sampai kami rasa malu.
Serunding jawa ini adalah salah satu juadah yang Kak Yan suka. Makan dengan lontong atau makan dengan nasi impit kuah kacang. Malahan makan dengan nasi putih pun sedap.
Yang paling best dengan serunding jawa ini ialah bila ia menggunakan kelapa yang tak tua dan tak muda. Dagingnya pulak banyak. Ada pulak daging yang kenyal. Jadi bila mengunyah tu terasa la urat dan lemak daging tu.
Itu lah yang menjadikan serunding jawa ini terpahat dalam ingatan.
Jom tengok macamana Kak Yan buat serunding jawa di bawah ini.

Serunding Jawa
.